หนึ่งในแนวความคิดการกำเนิดของเอกภพที่เป็นที่รู้จักมีชื่อเสียงที่สุดอาจหนีไม่พ้นแนวความคิดการปะทุครั้งใหญ่อย่าง “บิ๊กแบง” (Big Bang Theory)
โดยแนวความคิดนี้เริ่มจาก ฌอร์ฌ เลอแม็ทร์ (Georges Lemaître) นักบวชนิกายโรมันคาทอลิก ชาวเบลเยียม แต่ว่านอกเหนือจากที่จะเป็นนักบวชแล้ว เลอแม็ทร์ยังเป็นศ.จ.ด้านฟิสิกส์รวมทั้งดาราศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยโรมันคาทอลิกเลอเฟิร์นอีกด้วย รวมทั้งเขาก็ได้พรีเซนเทชั่นแนวความคิดหนึ่งเกี่ยวกับการกำเนิดของเอกภพชื่อ ข้อสมมติเกี่ยวกับอะตอมแรก (hypothesis of the primeval atom)
ในวันหลังแนวความคิดนี้ถูกนำไปต่อยอดโดย อเล็กซานเดอร์ ฟรีดแมน ผู้คำนวณและก็สร้างแบบจำลองแนวความคิดการกำเนิดของเอกภพขึ้นมา ด้วยการนำแนวคิดสัมพัทธภาพของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์มาเป็นองค์ประกอบ แบบจำลองนี้คาดว่าเอกภพในขั้นแรกเริ่มนั้นคงจะมีขนาดเล็กมากกว่าอะตอมเป็นพันล้านเท่า ทั้งยังมีอุณหภูมิที่สูงและก็มีความหนาแน่นเป็นมาก ต่อไปก็ได้มีการเกิดระเบิดครั้งใหญ่ขึ้น แรงระเบิดที่ว่านี้ขยายตัวออกไปอย่างเร็วแล้วก็ร้ายแรง กระทั่งนับว่าเป็นจุดเริ่มของเอกภพที่มีอีกทั้งพลังงาน สสาร ช่องว่าง (Space) และก็ยุคสมัย (Time) รวมทั้งเมื่อเวลาผ่านไปสสารทั้งหลายแหล่ในอวกาศก็เลยเริ่มจับกุมกันและก็ก่อให้เกิดเป็นดวงดาวน้อยใหญ่ รวมตัวกันเป็นกาแล็กซี ก่อนที่จะแปลงเป็นจักรวาลอย่างที่พวกเรามองเห็นกันอยู่เวลานี้
ฌอร์ฌ เลอแม็ทร์
ภาพนักบวชฌอร์ฌ เลอแม็ทร์ – ขอขอบพระคุณภาพอธิบายจากเว็บ dhnet.be
แม้เหล่านักวิทยาศาสตร์จะยังไม่สามารถที่จะหาหลักฐานมายืนจนกระทั่งได้ว่า สถานการณ์ก่อนมีการเกิดระเบิดบิ๊กแบงนั้นคืออะไร แต่ว่าแนวความคิดนี้ก็ยังคงได้รับความไว้ใจอย่างยิ่ง เพราะมีนักวิทยาศาสตร์คนไม่ใช่น้อยศึกษาและทำการค้นพบหลักฐานที่สอดคล้องกับแบบจำลองการปะทุครั้งใหญ่นี้ ตัวอย่างเช่น การศึกษาค้นพบการขับเคลื่อนของกลุ่มดาวที่เป็นตัวระบุว่าเอกภพของพวกเรากำลังขยายตัวอยู่ อันเป็นผลสืบเนื่องจากการเกิดระเบิดบิ๊กแบงนั่นเอง
แต่ว่าดังนี้เมื่อมีคนเชื่อก็ย่อมมีคนไม่เชื่อ เพราะเหตุว่าที่จริงแล้วคำว่า “บิ๊กแบง” ที่พวกเรามักเรียกกันเคยปากมิได้มีที่มาจากคำชื่นชมอะไร แต่ว่ากลายเป็นชื่อที่เรียกเพื่อล้อเลียนแล้วก็ทำลายความน่านับถือของแนวคิดนี้ โดยผู้ที่สร้างสรรค์คำนี้ขึ้นมาเป็น เฟรด ฮอยล์ นักดาราศาสตร์ที่มั่นใจว่าแนวความคิดบิ๊กแบงนี้เกิดเรื่องไม่เป็นประโยชน์ ซึ่งเขาได้กล่าวคำว่าบิ๊กแบงออกมาเป็นครั้งแรกในรายการวิทยุในปี 1949 ต่อจากนั้นมันก็แปลงเป็นชื่อเรียกชินปากของทุกคนไปท้ายที่สุด
ระเบิดบิ๊กแบง
ภาพจำลองเหตุระเบิดบิ๊กแบง – ขอขอบคุณมากภาพอธิบายจากเว็บ thegophysics.com
บิ๊กแบงเป็นการปะทุครั้งใหญ่ที่ไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้ แต่ว่าถึงอย่างงั้น ปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาและทำการค้นพบร่องรอยการปะทุครั้งใหญ่ นักวิทยาศาสตร์คาดว่ามันคงจะใหญ่เป็นชั้นสองถัดจากบิ๊กแบงอย่างยิ่งจริงๆ!
ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมามีนักวิทยาศาสตร์คนไม่ใช่น้อยรู้สึกได้ถึงความแปลกที่รอบๆกลุ่มศิลปินจักรโอฟิวระอุส (Ophiuchus galaxy cluster) ที่อยู่ห่างออกไปจากโลกพวกเราโดยประมาณ 390 ล้านปีแสง รอบๆนี้เป็นแหล่งชุมนุมกันของสารประกอบในกาแล็กซีหลายพันอย่าง ผสมกับสสารมืดรวมทั้งก๊าซร้อน หรือที่พวกเราเรียกกันว่า “พลาสม่า” แม้กระนั้นสุดท้ายและยังไม่มีผู้ใดเจาะจงได้ชัดแจ้งว่าความไม่ดีเหมือนปกติดังที่กล่าวมาแล้วเป็นยังไงกันแน่ จนถึงนักวิทยาศาสตร์จากองค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติได้มองเห็นเส้นโค้งแปลกรอบๆกลุ่มศิลปินจักรโอฟิวระอุส ผ่านกล้องถ่ายภาพเอ็กซเรย์ของประเทศสหรัฐอเมริการวมทั้งยุโรป
Murchison Widefield Array
กล้องถ่ายภาพ Murchison Widefield Array ที่ตรวจเจอรอยระเบิด – ขอขอบพระคุณภาพอธิบายจากเว็บ bbc.com
แล้วเมื่อทดลองพิจารณามอง เหล่านักวิทยาศาสตร์ก็เลยได้เจอกับช่องโหว่ขนาดยักษ์อันคงจะมีต้นเหตุที่เกิดจากแรงระเบิดบางสิ่งบางอย่าง แม้กระนั้นการปะทุที่จะสามารถนำมาซึ่งการก่อให้เกิดช่องโหว่ขนาดนี้ได้ ควรจะมีระดับความร้ายแรงที่สูงมากมาย ซึ่งถ้าเกิดตัดหัวข้อการระเบิดบิ๊กแบงออกไป การปะทุคราวนี้ก็คงจะยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์จักรวาลของพวกเราเลย!
การศึกษาและทำการค้นพบช่องโหว่นี้ถูกติดพิมพ์ลงในนิตยสารฟิสิกส์ดาราศาสตร์ (The Astrophysical Journal) ว่า การปะทุในรอบๆกลุ่มศิลปินจักรโอฟิวลุกสได้ปล่อยพลังงานออกมาอย่างมากมาย ล้มแชมป์เก่าที่เป็นการระเบิดในกลุ่มศิลปินจักร MS 0735.6+7421 ไปด้วยพลังงานที่มากกว่าถึง 5 เท่า โดยกลุ่มผู้ศึกษาค้นคว้าและวิจัยคาดว่า มูลเหตุที่ทำให้ระเบิดได้แรงขนาดนี้คงจะมาจากหลุมดำมวลยิ่งยวด (Supermassive black hole) ที่อยู่ตรงจุดศูนย์กลางกลุ่มศิลปินจักรดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น เพราะหลุมดำนี้คงจะกลืนกาแล็กซีเข้าไปเมื่อหลายร้อยล้านปีที่ผ่านมา รวมทั้งสุดท้ายพลังงานที่ดูดเข้าไปก็ปะทุออกมาแปลงเป็นการปะทุที่ร้ายแรง
ร่องรอยการปะทุ
ภาพร่องรอยการปะทุ – ขอขอบคุณมากภาพอธิบายจากเว็บ bbc.com
“การปะทุคราวนี้บางทีอาจเกิดขึ้นสม่ำเสมอเป็นเวลานานกว่า 240 ล้านปี มันดังการทิ้งระเบิด TNT 20 พันล้านล้านตันทุกๆหนึ่งพันวินาทีตลอด 240 ล้านปี จนกระทั่งกำเนิดเป็นการระเบิดครั้งมโหฬารอย่างน่าอัศจรรย์” เมลานี จอห์นสตัน ฮอลลิทท์ (Melanie Johnston-Hollitt) คนเขียนการค้นคว้า กล่าว
ร่องรอยการปะทุครั้งใหญ่นี้รับประทานพื้นที่มากมายว่ากาแล็กซีกาแลคซี่ทางช้างเผือกถึง 15 เท่า โดยดร. ซีโมนา เจียเคยชินตุๆชชี (Simona Giacintucci) นักวิทยาศาสตร์จากห้องทำการเกี่ยวกับการค้นหาศึกษาและทำการวิจัยทางทะเล ในวอชิงตันดีซี รวมทั้งหัวหน้าทีมนักวิจัย บอกว่า การปะทุคราวนี้คล้ายกับการปะทุของภูเขาไฟเซนต์เฮเลนส์เมื่อปี 1980 แรงระเบิดที่เกิดจากข้างในทำให้ปากปล่องภูเขาไฟพังทลายลงมา เพราะว่าหลุมดำมวลยิ่งยวดมีมวลมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ 10 ล้านเท่า และก็มันบางทีก็อาจจะปะทุพลังงานส่วนเกินที่ได้จากการดูดกลืนดาวฤกษ์ออกมาในรูปของไอพ่นในบางครั้ง โดยการปะทุไอพลังงานจำนวนอย่างมากมายนั้นทำให้นิดหน่อยของกลุ่มศิลปินจักรกำเนิดเป็นช่องโหว่ขึ้น
ภูเขาไฟเซนต์เฮเลนส์
การปะทุของภูเขาไฟเซนต์เฮเลนส์เมื่อปี 1980 – ขอขอบพระคุณภาพอธิบายจากเว็บ theatlantic.com
ยิ่งไปกว่านี้ ดร. แม็กซิม มาร์เกวิตช์ ผู้ร่วมทีมศึกษาค้นคว้า ยังได้ชี้แจงเพิ่มเติมว่า ไอพ่นที่ปะทุจากหลุมดำคงจะเดินทางผ่านห้วงอวกาศในกลุ่มศิลปินจักรไประยะหนึ่ง ก่อนที่จะปะทะกับวัตถุอะไรบางอย่างกระทั่งทำให้มีการเกิดการปะทุเป็นช่องโหว่ขนาดใหญ่ คล้ายกับการเป่าลมลงไปในหลอดดูดน้ำ ซึ่งจะมีผลให้กำเนิดฟองอากาศระเบิดออกที่ปลายหลอด
สรุปแล้วการปะทุครั้งใหญ่นี้ก็คงจะมีต้นเหตุมาจากการดูดกลืนสสารในจำนวนมากของหลุมดำมวลยิ่งยวดนี่เอง แล้วท่านผู้ชมทุกคนล่ะขามีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง มีความคิดว่าการปะทุร้ายแรงอย่างนี้จะสามารถเกิดขึ้นกับหลุมดำที่พวกเราศึกษาค้นพบในรอบๆอื่นได้อีกมั้ย และก็คุณมีความรู้สึกว่ามันจะร้ายแรงมากกว่าการปะทุในรอบๆกลุ่มศิลปินจักรโอฟิวลุกสนี้หรือไม่